गजल: अबला नारी

घाँस दाउरा नै उनको जोहो न वारी न पारी साथी,
कसो गरी जिउँछिन् होली अबला ति नारी साथी ।।

कती ठेस लागे होलान् कती चोट गाँठो पारी,
थाके होलान् घोच्दाघोच्दै काँडाका ति घारी साथी ।।

धेरै नापिन् बाटोघाटो कुँजिएको शरीर बोकी,
खुसी भन्नु दु:ख भन्नु त्यही खेत बारी साथी ।।

आफ्नो ईच्छा मारीमारी आदेश अर्को पूरा गर्छिन्,
त्यही थोत्रो चोली प्यारो कहाँ पाउनु सारी साथी ।।

हरे दैव ! किन यस्तो लिला तिम्रो उनी माथि,
देखी उनलाई आज फेरि मन यो भयो भारी साथी ।।


(गजल सङ्ग्रह "सिरेटो शिशिरको" बाट साभार गरिएको)