आजकल
गोधुली साँझहरुका
बाँसुरी धुनसित
न्याउली भाका मिसाएर
शून्य प्रहर
लुकामारी खेल्छ
चरी गुँड फर्कन्छे
किसान हलो थन्क्याउँछ
अनि म
आफ्नै मनसँग
साउती मार्छु
र कोठे मुटुको
रंगिन क्यान्भासमा
रंग थप्छु
क्षितिज घाम लुकाउँछ
जून कोरीबाटी गर्छे
अनि म सजाउँछु
सिड्नी सपनाहरु ।।
यता म सित
कल्पना तालमा
डुबुल्की मार्ने
माछापुच्छ्रे छैन
न त हिउँचुली छ
न त पिपलपाते
हावा छर्कने
देउराली छ
म घर टाढा राखेर
दुबो उब्जाउँछु
रहरै रहरको
आशाका त्यान्द्राहरु
थुप्रिन्छन्
कुनिउँ बन्छन्
र आजकाल
यिनै गोरेटोमा
डोराउँछु
सिड्नी सपनाहरु ।।
यता सायदै
सेती रसाउला
मन खेतहरु सिँच्न
तर झुल्के वर्षामा
बाली लगाउँछु
अभिलाषाको
सिरुपाते मकै
लर्केबाला धान
आकांक्षै आकांक्षाको
र आजकल
छ्ड्के रूखमा
कोईली आउँछ
जिस्काउँछ
हाम्रो गाउँले
मेलापातका
कथा सुनाउँछ
सुनिरहन्छु
मनको लोटा बजारिन्छ
जलप हाल्छु
अनी फेरि
मालाको रहरमा
उन्न थाल्छु
सिड्नी सपनाहरु ।।
म टाढा पुग्नु छ
लामो बाटोमा
गल्ली छन्
खोल्साहरु छन्
काँडा तेर्सिन्छन्
कति बिझ्छन्
रगत पुछेर
अघि बढ्छु
यता मलमपट्टी गर्ने
आमाको हात छैन
छ त आशिर्वाद
कोखे मायाको
टिलपिल आँखाका
खहरे डिलहरु
झस्काउँछन्
अनि
घिसारीरहन्छु
म मेरा यी
सिड्नी सपनाहरुलाई ।।
प्रदिप चापागाईँ
छैमले-३,काठमाडौं
हाल : सिड्नी, अष्ट्रेलिया
beutiful
ReplyDelete