तिमी अनि कविता । ।

तिमी ठुस्किन्छौ

कविता अर्थहिन बन्छ 

मेरा साथीहरुले

आ-आफ्नै प्रेमी प्रेमीकाहरुलाई

फूल सित तौलिए

कसैले गुलाब भने

कसैले सुनाखरी भने

फगत त्यो फूल

जो भमरासितै थाकेको छ

अब तिमीसित तौलिएर

म अर्को बोझ किन दिउँ

त्यसैले तिम्लाई कविता भनेँ

जुन आफ्नो हो

मेरो आफ्नो । ।

तिमी मुस्कुराउँछौ

कविता नदी झैं बग्दछ । ।

तिम्रा साथीहरुले

आ-आफ्नै जिवन सारथीहरुलाई

जून सित तौलिए

कसैले चन्द्रमुखी भने

कसैले चाँदनी भने

फगत त्यो जून

जो अरुको उज्यालोले

रातभरी भ्रम छर्छ

अब तिमीसित तौलिएर

म अर्को दाग किन थपुँ

त्यसैले तिमीलाई कविता भनेँ

जुन आफ्नो हो

मेरो आफ्नो । । 

तिमी रिसाएको क्षण

कविता बाङ्गोटिंगो हुन्छ

मात्र शब्द थुपारेजस्तो

तिम्रो खुसीको क्षण

कविता आकाश झैं खुल्दछ

विम्ब विम्बहरु नाच्दछन्

त्यसैले तिमी हाँस

कविताका शब्द शब्दले

मुर्चुङ्गा ताल समाउँछन्

र म गुनगुनाउँछु

हेर त कति नजिक छन् मेरा लागि

तिमी अनि कविता । । 

- प्रदिप चापागाईँ

छैमले-३,काठमाडौं

हाल : सिड्नी,अष्ट्रेलिया